اترنت سوییچ شده

اترنت مجموعه ای از فناوری ها و پروتکل هایی است که عمدتاً در شبکه های محلی استفاده می شود. برای اولین بار در دهه 1980 به عنوان استاندارد IEEE 802.3 استاندارد شد. اترنت به دو دسته تقسیم می شود: اترنت کلاسیک و اترنت سوئیچ.

Switched Ethernet یک اترنت پرکاربرد است که می تواند به ترتیب با سرعت های بالای 100، 1000 و 10000 مگابیت بر ثانیه در قالب اترنت سریع، اترنت گیگابیتی و اترنت 10 گیگابیتی کار کند. توپولوژی استاندارد اترنت یک توپولوژی اتوبوس است. با این حال، اترنت سریع (استانداردهای 100BASE-T و 1000BASE-T) از سوئیچ ها برای اتصال و سازماندهی شبکه استفاده می کند تا تضادها را به حداقل برساند و سرعت و کارایی شبکه را به حداکثر برساند. به این ترتیب توپولوژی اترنت به یک ستاره تبدیل می شود. اما به طور منطقی، اترنت همچنان از توپولوژی باس و فناوری گذرگاه CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access/Collision Detection) استفاده می کند.

در اترنت سوئیچ شده، هاب اتصال ایستگاه های اترنت کلاسیک با یک سوئیچ جایگزین می شود. سوئیچ، باس هواپیمای پرسرعت را به تمام ایستگاه های شبکه LAN متصل می کند. جعبه سوئیچ شامل تعدادی پورت است که معمولاً در محدوده 4 â 48 است. یک ایستگاه را می توان به سادگی با وصل کردن یک کانکتور به هر یک از پورت ها به شبکه متصل کرد. اتصالات از یک سوئیچ اترنت ستون فقرات می تواند به رایانه ها، تجهیزات جانبی یا سایر سوئیچ های اترنت و هاب های اترنت برود.